SEN BILMIYORSUN

Belki de biliyorsun da bilmemezlikten mi geliyorsun ?

Ne zaman gökyüzü kararmaya başlasa
Aklıma zifir saçların düşüyor.
Karanlık sokakların karanlığında yürürken hep
Bir yanım seni arar,bir yanım gölgemi.
Sana kurulmuş,söylenmiş her cümlenin içindeyim.
Sen bilmiyorsun..

Dört mevsimin özgürce yaşanmamış olanısın sen
Sen olmayınca sanki gecede ay yok yıldız yok benim için.
Ben ne zaman seni düşünsem yorgun bir gecede
Sensiz kalmanın acısı saplanır yüreğime.
Ne zaman güneş doğmaya başlasa doğudan
Hayalin gözlerime batıdan doğar.
Bedenim yatığıma düştüğünde,sen aklıma düşüyorsun
Yastığım adını duyuyor benden saatlerce
Sen bilmiyorsun..

Sensiz kalışım mı seni bu kadar büyüttü gözümde ?
Yoksa senin beni duymayışın,görmeyeşin mi ?

Alev alev yansam ne fayda ki senin gözünde
Nasılsa senin her halin bir şair'in ilk sözünde
Kimsesiz cümlelerin, sahipsiz gözyaşlarının sahibiyim.
Ne zaman hüzünlü bir şarkı çalsa her nakaratında seni arıyorum.
Ben aynı anda mutluluğu yaşarken aynı anda acıya tadanım.
Ben senin yarattığın,görmediğin,duymadığın,bilmediğin esirinim.
Sen bilmiyorsun..

Herşey ve herkes aklımdan geçiyorda bir tek Sen kalıyorsun..

Birgün melek ile seytan karsi karsiya gelmisler Ikiside birbirinin gözlerine bakip gözlerinde ifadeyi okumaya çalisiyormus Melek seytanin
yüreginde kesin bir fesatlik oldugunu seytan ise melegin yüreginin ne kadar temiz oldugunu biliyormus O sirada çok güzel bir müzik çalmaya
baslamis Seytan ellerini melege dogru uzatmis ve "benimle dans eder misin?" demis Melek bunu duyunca sasirmis o anda birden elini seytana
uzatmis ve dans etmeye baslamislar Calan müzik o kadar güzelmis ki ikisi de birden romantik saatlere mahkum olmuslar ve melek bir an seytanin içindeki kötülükleri unutmus Seytan dans sirasinda melege dönmüs ve "seni seviyorum ya sen?" demis Melek yine bir sok daha yasamis Durmus ve
düsünmüs bir an "Seytan neden bana böyle birsey desin ki? ama olsun yinede bende ona gerçek olmasa bile bir cevap vereyim" demis içinden ve melekte
Seytana dönmüs "bende seni seviyorum" demis Iste o gün yeryüzünde dürüstlügün romantizme boynunu büktügü ilk an olmus...

 BIR ÇIĞLIKTI YALNIZLIGIM HEPINIZ MI SAĞIRDINIZ... 

 

 Konuşmak gerekir bazen,susmak artık çare değilse…
Anlatmaya başlamalı bi yerden,en başta kendinden,

Başlıyorum öyleyse dur ve dinle;

Ardından değişti hayatım,bütün değişime mahkum hayatlar gibi,geceler değişti kara kuru oldu biraz daha çok acı verir oldu…mevsimim yıllardır sonbahar rengi soluk,yüreğim yorgun ayazda kalmış bi-çare donuk.

Aynı şarkılar farklı anlamlar kazandı,oysa şarkılar bu kadar içimi acıtmazdı,güneşi seven ben,ay ışığında aydınlatmaya çalıştım dünyamı ve yıldızlar başka türlü parladı gökyüzünde…yalnızlığımı anlatmak istercesine..

Ağır ağır çektim perdeleri
Çekmeceye gizledim çocuksu sevinçleri
Büyüdüm sanki harcadım yılları
Umduğumdan olgun yaşadım ayrılığı
Beyaz örtüler örttüm eşyaların üstüne
Kapadım kapıları topladım anıları
Döktüm denizlere

Ve sen hala varsın,gidip gelirsin içim de bir yerde ama hep aynı yerde…
Payını almış olmalısın değişimden,

İlgili sen olmak üzere bir sözleşme hazırladım içimde,
Sen aklıma gelecektin sadece,yüreğime uğramayacaktın,
Düşünecektim ama dokunamayacaktım,
Üzülecektim belki ama ağlamayacaktım…
Öyle yaptım ve altına imzamı attım…

Ve sen tüm kuralları ihlal ettin,infaz ettin yüreğimi,sana gel dedim gelmedin…rahat bırak gecelerimi uykularımı böyle kabus olma,hala içimdesin gitmiyorsun,bit…bit lütfen…

Yar! Terk-i Diyar
yollarında şimdi kalbim
Tuzla buz oldum,incindim örselendim
Elimde tek kalan darmadağın ümitlerim
Başardın en sonunda Oldu bak istediğin
Yaralı Hayallerim

Hep aynı olmak zorunda mı ayrılıklar,yalnızlığımın sesini kimse dinlemedi…
Ben yalnızlığımı haykırdım ama kimse duymak istemedi..



BITTI...